Reconnet

Jeden z tych pomysłów, co można by robić na przyszłe wakacje...

Ostatnio rozmawiałem ze znajomym, że polskich górach mamy w sumie dwa główne szlaki
Beskidzki i Sudecki, a gdyby jeszcze przejść tatrami od jednego do drugiego szlaku...
Mielibyśmy teoretycznie możliwość wędrówki wzdłuż całych polskich gór.

Niby rozmowa miała luźny wydźwięk, ale zacząłem się się zastanawiać poważnie nad taką wędrówką, dwa szlaki mają w łącznie ok. 900 km, więc całą trasa miała by długość ponad 1000 km.
Biorąc pod uwagę, że kondycja pozwala mi bez przeszkód pokonywać do 30 km dziennie po górach i ograniczając sprzęt do niezbędnego minimum, przemieszczać się od schroniska do schroniska, taka wycieczka wydaję mi się całkiem możliwa do zrobienia w miesiącach letnich lipcu i sierpniu.

Szukałem po internecie i znalazłem tylko wyprawy po szlakach Beskidzkim lub Sudeckim, ale nigdy po całości (chyba, że coś mi umknęło).

Dlatego chciałbym poznać wasze zdanie i sugestie na ten pomysł, co Wy na to? ;>

Coś jak Londyn, Paryż, Moskwa, Tokio i Nowy Jork w trzy dni ?

Tak, jakby z tym, że na mniejszą skale

kroman, 30 km w dzień powiadasz... Góry mają to do siebie, że tam pogoda może zmienić się w 10 min z piknego słonecznego dnia do gradobicia i burzy. Jednego dnia przejdziesz 30 km a w następne 3 dni możesz nie zrobić nawet 15. No ale zakładając ładną pogode... jaki okres czasu będziesz w stanie pokonywać 30 km codziennie ? 5 ? 10 dni ? Organizm potrzebuje też kilka dni na regeneracje. Inaczej odbije Ci się to na zdrowiu. Pamiętaj, górska wędrówka to nie to samo co chodzenie po terenie płaskim. Ale i tak powodzonka życzę.

Z doświadczenia wiem, że tak długie wycieczki wychodzą najlepiej, gdy nie jest się w żaden sposób ograniczonym czasowo

A tak po za tym to 2 miesiące daje 60 dni czyli dziennie do przejścia około 16 km, a nie 30. Jeżeli nie jesteś ograniczony czasowo to możesz sobie raz zostać na 1 dzień odpoczynku w jakimś epickim miejscu, a raz przejść te 30 km/dzień. Wszystko będzie zależeć od twojego nastroju i miejsca w którym akurat będziesz przebywać.

Młody pisze:kroman, 30 km w dzień powiadasz... Góry mają to do siebie, że tam pogoda może zmienić się w 10 min z piknego słonecznego dnia do gradobicia i burzy. Jednego dnia przejdziesz 30 km a w następne 3 dni możesz nie zrobić nawet 15. No ale zakładając ładną pogode... jaki okres czasu będziesz w stanie pokonywać 30 km codziennie ? 5 ? 10 dni ? Organizm potrzebuje też kilka dni na regeneracje. Inaczej odbije Ci się to na zdrowiu. Pamiętaj, górska wędrówka to nie to samo co chodzenie po terenie płaskim. Ale i tak powodzonka życzę.

Uwierz wiem, co mówię o takim dystansie, co do pogody masz rację to jest problem, ale myślę, że przy okresie, jakim są dwa miesiące to wystarczająca ilość czasu, żeby można było przeczekać, dzień lub dwa złej pogody.

Na jednym forum niektórzy zwrócili uwagę, że największym problemem może być monotonia, jak się zastanowić jest to realne zagrożenie...

A tak po za tym to 2 miesiące daje 60 dni czyli dziennie do przejścia około 16 km, a nie 30. Jeżeli nie jesteś ograniczony czasowo to możesz sobie raz zostać na 1 dzień odpoczynku w jakimś epickim miejscu, a raz przejść te 30 km/dzień. Wszystko będzie zależeć od twojego nastroju i miejsca w którym akurat będziesz przebywać.

Jeśli bierze się pod uwagę nieprzewidziane postoje itd. myślę, że dwa miesiące to dobre zabezpieczenie czasowe

Pod rozwagę - tekst P. Kłosowicza na portalu napieraj.pl.

Rzez, abstrakcja jakaś

Mnie by tam monotonia zabiła szybciej niż zmęczenie, poza tym 30km pieszo w górach to dużo czasu zajmie...

Rzez znam to relację
Tylko, że to jest wyczyn dla ekstremalistów, mi jeszcze daleko

Mi ten pomysł się bardzo podoba Tylko w takim kształcie jest ciężki do zrealizowania, bo niewiele osób znajdzie tyle wolnego czasu (jak już zakończyli edukację ) Jednak gdyby go zorganizować na wzór sztafety. Każdy wybiera czas i odcinek na którym chce z tobą iść. Osoby które mogłyby iść miesiąc, idą miesiąc inne tydzień czy dwa. Może ktoś się nawet znajdzie kto przejdzie z Tobą całą trasę. Odpadną dywagacje czy ktoś da rade, a nowe zmieniające się osoby zawalczyły by z tzw monotonią. Na niektórych odcinkach będziesz może szedł sam, ale na innych może w kilkanaście osób. Ja mógłbym np dołączyć na jakimś odcinku na ok 2 tygodnie. Co myślisz o takiej organizacji wyprawy? To że pomysł jest do zrealizowania udowadnia Orety idąc samotnie pieszo do Hiszpanii

Pomysł dobry.
Z tym, że na razie finanse nie pozwalają mi na poważniejsze planowanie

Moim zdaniem pomysł kiepski. Zrób Szlak Beskidzki i Szlak Sudecki osobno. Z relacji teścia, który "robił" je wielokrotnie wiem, że są miejsca źle oznakowane, albo wręcz wcale nie oznakowane. Łatwo nabić wiele dodatkowych kilometrów.

A Tatry to w ogóle osobna bajka. Masz czas, to spędź w nich dwa tygodnie, poznaj szlaki, schroniska, klimat...

Hillwalker pisze:Moim zdaniem pomysł kiepski.

Kiepski? Kwestia podejścia. Szlaki czy żywioł? Jeśli nastawiasz się na typowa turystykę i poznanie istniejących szlaków to masz rację. Lepiej zostać w danym miejscu i je dokładnie poznać
Jeśli chcesz przejść całe góry w jakimś okresie czasu- to nawet zejście ze szlaku i dodatkowe km nie są problemem tylko przygodą Po prostu to inne priorytety. Orety też pewnie mógł zaraz pojechać do Hiszpanii, w międzyczasie zatrzymać się w kilu bardziej znanych miastach i je dokładnie zwiedzić, zamiast tracić czas na wędrówki jakimiś bezdrożami. Miasta poznałby lepiej, czasu zajęło by to mniej Tylko ile osób może powiedzieć że zwiedziło Berlin, Paryż i dziesiątki innych miast, a ile może powiedzieć że przeszło pół europy z buta? Tak samo z pomysłem Kromana